Hatay’da depremde babasını ve eşini kaybeden 10 yaşındaki Mahmut Kara, depremin 2’nci yıldönümünde de acısını ve üzüntüsünü unutamıyor. Depremde babasını mezarına giden ama öldüğü için işe yaramadığını belirten Kara, gözyaşlarına hakim olamadığını belirtti.
Asrın felaketi olarak nitelendirilen 6 Şubat depremlerinde Hatay’da 25 bine yakın insan vefat etmiş, binlerce insan enkaz altından sağ olarak kurtarılmıştı. Depreme Hassa ilçesi Yenimahalle’de yakalanan 34 yaşındaki Derya Kara ve evlatları 10 yaşındaki Mahmut Kara ile 8 yaşındaki Aras Kara enkazdan 18’inci saatte sağ olarak kurtuldu. Derya Kara’nın 2 evladının babası eşi 38 yaşındaki Kamil Kara’ysa enkazdan kurtulduktan sonra iç kanama nedeniyle vefat etti. Depremde eşini kaybeden Kara, enkaz altında kurtulan 2 çocuğuyla hayata tutunmaya çalışıyor. Depremde babasının mezarına çiçek diktiğini ve babasının öldüğünü söyleyen 10 yaşındaki Mahmut Kara, babasını özlediği için ağlayarak annesine sarıldı.
“Enkaz altındayken komşularınızın çığlıklarını duyuyorduk ama çocuklarımızın sesini duyamıyorduk”
Enkaz altındayken çocuklarımızın seslerini duyuyorduk ama onlara ulaşamadıklarını ifade eden Derya Kara, “Deprem pazar gecesi oldu. O gece hepimiz yatıyorduk ama uyumuyorduk. O gece anlayamadığımız içimizde bir sıkıntı vardı. Deprem anında büyük bir gümbürtü ile neye uğradığımızı şaşırdık. Çocuklara doğru koştuk. Çocukları bir adım kala ev yıkılmaya başladı. Eşim benim bacağımın üzerindeydi. Enkaz altındayken komşularınızın çığlıklarını duyuyorduk ama çocuklarımızın sesini duyamıyorduk. O kadar susuzluk çekti ki enkaz altındayken bir damla suyun değerini anladık. Eşim bir ara ayağımdan akan teri emdi. Evimin enkazına 2 sene sonra ilk defa geliyorum. Yıllar geçse de 6 Şubat’taki acıyı ilk günkü gibi yaşayacağız. Ben eşimi, komşularımı ve arkadaşlarımı kaybettim. Bu binada çok ölüm oldu. Eşim enkazdan çıkmıştı. Eşim eğer hayatta kalsaydı da ya akli dengesini kaybetmiş olacaktı ya da sakat olarak yaşayacaktı. Biz daha önceden evlat acısı yaşamıştık. Evlat acısını yaşayacağını düşünerek aklını kaybetmişti. Ben onları gömemem ve onları kaybedemem diye söylüyordu. Biz onların öldüğünü düşündük. Eşim enkazdan çıktığında iyi durumdaydı ama iç kanamadan dolayı hayatını kaybetti” dedi.
“Babamın mezarına çiçek dikiyoruz ama hiçbir işe yaramıyor. O artık öldü”
Depremde babasını kaybeden ve her 6 Şubatta o anları yaşayan Mahmut Kara, “Ben kardeşimle yatıyorduk. Deprem olduğunda sarsıldığımızda ailemiz yanımıza koştuğunda evimiz yıkılmıştı. Ailemiz bizi çağırdı ama biz korkumuzdan yatağımızdan çıkamadık. Kardeşimin bir korkusu vardı o yüzden o gece birlikte yatıyorduk. O gece enkaz altındayken ailemizin bizi çağırdığını duydum. Biz ailemize seslendik ama onlar bizi duymadı. Biz onları duyuyorduk. Bir hafta sonra babamızın öldüğünü öğrendik ve büyük bir şok geçirdik. Babamı özlüyorum ve üzülüyorum. Babamın mezarına gidiyoruz. Mezarına çiçek dikiyoruz ama hiçbir işe yaramıyor. O artık öldü. Bir işe yaramıyor artık” ifadelerini kullandı. – HATAY
